این پدر و دختر رو کنار جاده دیدم. دختر خوشگل و خجالتی اش رو برای چیدن قارچ به جنگل برده بود. خیلی خوب و روان انگلیسی صحبت می‌کرد. می‌گفت یک سوم عمرش رو در خارج از روسیه زندگی کرده. هر کاری کرد، «ژِنیا» خانوم راضی نشد به دوربین نگاه کنه.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

اینجا «زْوِنیگارُد» (Zvenigorod) شهر کوچیکی در غرب مسکو است. این شهر مانند چندین شهر کوچک دیگر، جزیی از استان مسکو محسوب می شود. به دلیل هزینه پایین زندگی، خیلی از جمعیت مهاجر و شاغل در مسکو، در این شهرهای اقماری زندگی می کنند و روزها خود را برای کار به مسکو می رسانند. به همین دلیل در این شهرها، خارجی، یعنی تاجیک، ازبک، قرقیز، ترکمن و… زیاد می بینید. بعضی از آن ها حتی زبان روسی را به سختی صحبت می کنند.
به دلیل حضور جمعیت مهاجر، بعضی صحنه ها و رفتارها در این شهرها، برای من ایرانی خیلی آشنا هستند. مثلا مردانی که کنار خیابان می ایستند، بلند بلند صحبت می کنند و خانم ها را دید می زنند. یا نوع پوشش، با لباس و پوشش مردم مسکو خیلی تفاوت دارد. یا مثلا راننده ای که درهای ماشین را باز گذاشته، پایش را بیرون انداخته و چرت می زند.
البته این فقط به دلیل جمعیت مهاجر نیست، در شهرهای کوچک روسیه، مردان بی کار و الکلی و عربده کش زیاد می بینید. ناگفته نماند که مردم این شهرها، خیلی از مردم مسکو مهربان تر و خون گرم تر هستند.
به دلیل دوری از شهر و آب و هوای خوب، و همین طور قیمت ارزان، ویلاهای شخصی (داچا) هم در این مناطق قرار دارند. روس ها اواخر هفته و به خصوص در تابستان، از هر فرصتی برای پناه بردن به طبیعت، کاشتن گل و گیاه و میوه و سبزیجات، ماهی‌گیری، چیدن قارچ و میوه های بوته ای، کباب درست کردن، شنا و… به ویلاهایشان (داچا) پناه می برند.

Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

یک موزه خصوصی تو این شهر هست به اسم موزه «دسرهای روسی». دو طبقه است، ولی خیلی کوچیک و جمع و جوره. این خانم و مادرش (صاحب موزه) خودشون نقاش و مجسمه ساز هستن و محیط دوست داشتنی و خودمونی موزه رو خودشون درست کردن.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

فروشنده خوش اخلاق موزه «دسرهای روسی»
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

داخل موزه «دسرهای روسی» که همه اش طراحی اون مادر و دختر خوش سلیقه است.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

موزه «دسرهای روسی»
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

موزه «دسرهای روسی»
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

فروشنده مغازه اومده یک «نفسی بگیره»! خانم های روس خیلی سیگار می کشن.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

به این خونه های قدیمی چوبی می گن «ایزبا». قبلا راجع بهش نوشتم. اینجا رو بخونین اگه دوست داشتین.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

اون آقایی که خم شده داره میوه انتخاب می‌کنه ‌گفت زرتشتیه
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

فصل هندونه و خربزه که میاد، از این دکه های موقتی قفس مانند نصب می کنن و تا شروع سرما فروش دارن. اکثرا آذربایجانی ان.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

دو دانشجو. یکی شون مسکو درس می خونه، یکی شون تو سیبری. تابستون اومده بودن تو این شهر که تو اردوی فوق برنامه، به بچه ها شیمی و فیزیک درس بدن و کمک هزینه ای باشه براشون. گفتن با این همه بار الان باید تیکه تیکه بریم محل اردو، حسش هم نیست.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

اینجا یک رستورانه به اسم «نزدیک شتر» که از این روش برای جلب مشتری استفاده می کنه. زمستونا هم جای مخصوص براش درست کردن، برای خودش می خوره و می خوابه. هوا هم که خوب باشه، مردم میان بهش غذا می دن و نازش می کنن و اینم عشوه میاد.
«واسیا» در واقع اسم اون آقاهس که مرتب میاد بهش غذا می ده. خانمش هم به خاطر عشقش به شوهرش، اسم این شتر رو گذاشته «واسیا»، روش مونده.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

اینم «واسیا» و همسرش، که معلوم بود آدمای مهربونی هستن و خیلی همدیگر رو دوست دارن.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

نمونه یک «داچا» و «ایزبا»ی قدیمی. خاطرات دوران تابستون خیلی از بچه های روس تو یه همچی جاهایی شکل می گیره.
Zvenigorod، آگوست ۲۰۱۵

عکس ها از: بهروز بهادری فر