روس ها به حمام بخار تر، «بانیا» (Banya) می گویند و بخش مهمی از فرهنگ روسیه محسوب می شود.
خیلی ها در ویلا های شخصی خارج از شهر که در روسی به آن «داچا» می گویند و آخر هفته ها را آنجا سپری می کنند، «بانیا» دارند.
با این حال «بانیا» های عمومی در شهرهای کوچک و بزرگ، زیاد طرفدار دارند. یکی از معروف ترین و قدیمی ترین «بانیا» های عمومی در مسکو، «سندونی» (Sanduny) است.
«بانیا» های عمومی هم زنانه مردانه هستند و هم مختلط.

«بانیا» معمولا حدود ۶۰ درصد رطوبت و حدود ۸۰ درجه سانتیگراد دما دارد و همه کلاه نمدی سر می کنند تا بخار اذیتشان نکند.
«بانیا» هم «دلاک» دارد، که به روسی به آن «بانشیک» (Banschik) می گویند. کار «بانشیک» این است که با استفاده از دسته ای جارو شکل که از سرشاخه های درخت توس یا بلوط درست شده و به آن «وِنیک» (Venik) می گویند، بدن مشتری را که روی کاه دراز کشیده، بکوبد و ماساژ بدهد تا خون در جریان بیافتد.
بعضی ها به بدن عسل و نمک می مالند تا سموم از بدن خارج شوند.
بعد از ماساژ، طبق یک رسم روسی، داخل آب سرد شیرجه می روند یا در برف غلت می خورند و اعتقاد دارند که این کار به سلامتی و مقاومت بدن کمک می کند.

معمولا بعد از ماساژ و شیرجه در آب، می نشینند و دور هم آب جو یا ودکا می نوشند و ساعت های طولانی با هم گپ می زنند.

«بانیا» های چوبی و دود زده محلی در شهرهای کوچک و در کنار رودخانه، آن هم در زمستان، لذت خاصی دارد. به همه کسانی که به روسیه می آیند پیشنهاد می کنم «بانیا» را از دست ندهند. یکی از بهترین راه های آشنا شدن با روحیه و فرهنگ مردم روسیه، همین «بانیا» است.

نویسنده: بهروز بهادری فر

بانیا محلی

وسایل بانیا

بانیا عمومی

سردر یک بانیا عمومی

بانیا «سندونی» در مسکو

پست های مرتبط:
درخت توس
مراسم خاج شویان